Auteur: Rekenkamer Leiden-Leiderdorp

Het Herplantfonds voor bomen in Leiderdorp heeft als doel te garanderen dat na de kap van bomen herplant plaatsvindt als bij een project de ontwikkelaar niet in staat is zelf te herplanten. In de praktijk blijkt het fonds nauwelijks een rol te spelen bij het op peil houden van het Leiderdorps bomenbestand. Dit blijkt uit een onderzoek van de Rekenkamercommissie Leiden-Leiderdorp. De Rekenkamercommissie adviseert de gemeenteraad om nog eens na te denken over het beleid inzake kap en herplant van bomen en de rol van het nauwelijks gebruikte Herplantfonds. De Rekenkamercommissie is van mening dat het zin heeft een model te overwegen, waarbij vervanging plaats vindt op basis van de waarde van de gekapte bomen. Daarbij zou het goed zijn om beter te kunnen bepalen wanneer de compensatie voor gekapte bomen door ander groen zoals planten en struiken voldoende is. Heldere criteria en het betrekken van het Leiderdorpse groenoverleg bij de toetsing van de normen zouden een stap in de goede richting zijn.

Hoe kunnen gemeenteraadsleden beter invloed hebben op allerlei samenwerkingsorganisaties waar hun gemeente aan deelneemt? De Rekenkamercommissie Leiden-Leiderdorp onderzocht of de aanbevelingen uit een onderzoek uit 2017 voor de gemeente Leiden verbeteringen heeft opgeleverd voor Leiden en Leiderdorp. Uit het onderzoek bleek dat beide gemeenteraden voldoende informatie krijgen om goed invloed te hebben op de samenwerkingen. Wat kan er nog beter? Dat is vooral: de informatie geschikt maken voor gemeenteraadsleden. Daar is niet per se méér informatie voor nodig, maar wel bétere informatie op een relevanter moment. En de gemeenteraden moeten ook gaan kiezen aan welke samenwerkingen zij de meeste aandacht geven. Bijvoorbeeld bij samenwerkingsorganisaties met veel impact op het leven van inwoners en/of met grote financiële of uitvoeringsrisico’s. De invloed van raadsleden in de regionale samenwerking groeit ook wanneer raadsleden van verschillende gemeenten de krachten bundelen. Dit kan door afstemming en uitwisseling, maar bijvoorbeeld ook als raadsleden zich organiseren in een regionaal netwerk of platform.

De Bomenverordening en het Bomenfonds garanderen onvoldoende dat compensatie van gekapte bomen plaatsvindt. Hierdoor is in de afgelopen jaren het bomenbestand in zowel kwantitatieve als kwalitatieve zin verslechterd. Redenen hiervoor zijn te vinden in de onduidelijke formulering van de Bomenverordening, maar ook in de uitvoering van dit bomenbeleid. Het rapport bevat enkele aanbevelingen die bij de vaststelling van de nieuwe Bomenverordening betrokken kunnen worden. Daarnaast raadt de commissie ook aan om de administratie te verbeteren en actief toe te gaan zien op de uitvoering van compensatieplannen.