Gemeenten besteden veel geld aan zorg. De bedragen die met de uitvoering van de Wet
maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en Jeugdwet gepaard gaan vormen voor gemeenten
een omvangrijk deel van de op de gemeentelijke begroting.
Uit landelijk onderzoek blijkt dat niet al het geld dat zorg als bestemming heeft, ook werkelijk
dat station weet te bereiken. Uiteenlopende landelijke onderzoeken brengen aan het licht dat
tussen de 3 en 10% van het totale budget voor Wmo en Jeugd wegvloeit naar fraude.
Naast de financiële schade gaat zorgfraude vaak gepaard met (ingrijpend) menselijk leed.
De rekenkamer heeft onderzoek gedaan naar de vraag of de gemeente IJsselstein in haar
beleid en uitvoering voldoende waarborgen heeft ingebouwd om het risico op zorgfraude
effectief tegen te gaan. Hierbij is ook gekeken naar de inspanningen vanuit de regio
Lekstroom, waar de gemeente IJsselstein samenwerkt met andere gemeenten.
De rekenkamer IJsselstein constateert dat het vraagstuk in IJsselstein tot op heden weinig
politiek-bestuurlijke aandacht heeft gekregen. Daarnaast concludeert de rekenkamer dat de
basis van het toezicht op de zorguitgaven op orde is gebracht en de uitvoering voorzichtig
vorm en inhoud heeft gekregen. In de uitvoering ontbreekt het echter aan capaciteit, borging
en continuïteit, komen preventieve maatregelen nauwelijks uit te verf en bestaan er nog veel
hindernissen om een vermoeden om te zetten in een melding.

Heeft de gemeente IJsselstein in haar beleid en uitvoering voldoende waarborgen
ingebouwd om het risico op zorgfraude effectief tegen te gaan?