Het is zeven jaar na de invoering van de participatiewet, er is meer werk dan ooit tevoren, werkgevers zitten te springen om mensen en er maakt nog steeds een aanzienlijk aantal mensen (langdurig) gebruik van een bijstandsuitkering. Waar zit de mismatch tussen het aanbod van vacatures op de arbeidsmarkt en de groep inwoners die langdurig gebruik maakt dan een bijstandsuitkering?
Na de jaarlijkse gesprekken met raadsleden is dit als onderzoeksonderwerp gekozen. In Ooststellingwerf is in de afgelopen jaren het gevoerde beleid met betrekking tot de Participatiewet niet geëvalueerd. Er zijn wel cijfers beschikbaar, maar die zijn niet altijd even toegankelijk en worden nauwelijks gebruikt bij het sturen van de activiteiten. Ook is niet duidelijk hoe de begeleiding naar werk van de gemeente door de doelgroep wordt ervaren. Bij de gemeente is er meer aandacht nodig voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt (meer dan twee jaar/vijf jaar gebruik maken van een bijstandsuitkering). De ervaring van inwoners die tot deze doelgroep behoren en de ervaring van werkgevers met de doelgroep en de samenwerking hierin met de gemeenten en andere ketenpartners (bijv. UWV) staan centraal.

Heeft de gemeente de wettelijke taak die in de Participatiewet is opgelegd, mensen binnen hun mogelijkheden te ondersteunen naar werk (betaald, onbetaald), op een volgens de doelgroep en volgens de werkgevers passende wijze ten uitvoer gebracht en wordt de raad daarover adequaat geïnformeerd?