Het onderzoek betreft het armoedebeleid van Tytsjerksteradiel en zijn effectiviteit, met aandacht voor toekomstige uitdagingen zoals stijgende armoede en een groter beroep op gemeentelijke hulp. Het blijkt dat Tytsjerksteradiel geen specifiek armoedebeleid heeft met meetbare doelen, wat het moeilijk maakt om de effectiviteit ervan te beoordelen. De procedures voor het aanvragen van armoederegelingen zijn complex, waardoor het voor inwoners lastig is om toegang te krijgen tot deze regelingen. Ondanks verschillen in bereik geven inwoners aan dat de regelingen waar ze gebruik van maken hen helpen rond te komen.

Hoewel armoede in Tytsjerksteradiel momenteel relatief beperkt is, neemt het aantal mensen met risico op armoede en schulden toe. Hierdoor moet de gemeente zich in de toekomst vooral richten op zwaardere gevallen, waardoor er minder capaciteit is voor preventie en ondersteuning van mensen met beginnende problemen. Dit vraagt om intensievere samenwerking met het maatschappelijk middenveld, maar de verwachte ontvlechting van taken kan dit bemoeilijken door herinrichting van werkprocessen en beperkte tijd voor uitvoering.

In hoeverre is het armoedebeleid van Achtkarspelen en Tytsjerksteradiel effectief en uitgevoerd conform beleid? Wat betekent dit voor de toekomst, waarin een situatie van stijgende armoede en een groter beroep op gemeentelijke hulp wordt verwacht?